Mam wrażenie, że stajemy się coraz bardziej wyjałowieni społecznie i emocjonalnie?

Przesadzam? Czy może znajdzie się ktoś, kto się ze mną zgodzi?

Wokół nas od lat toczą się dyskusje na temat systemu edukacji w Polsce. Jest też grupa ludzi, która twierdzi, że dzieci są dzisiaj inne niż te sprzed kilkunastu lat? I tak i nie, ale dziś nie o tym. Dla mnie osobiście, to po prostu dzieci nowych czasów i nowych technologii.

Może po prostu nie rozumiemy dzieci, bo są inne niż my. My z sentymentem wspominamy np. lata 80,90  – oni nie mogą się nadziwić jak można było tak żyć. Jedno jest pewne, obecne dzieci inaczej widzą świat, inaczej mówią, mają inne priorytety.

Tymczasem logopedzi mają coraz więcej pracy, bowiem coraz więcej przedszkolaków z opóźnieniem uczy się mówić. Dzieci nie potrafią budować dłuższych zdań i wypowiedzi, nie umieją się koncentrować na słuchanym tekście. Mają problemy z wieloma operacjami, działaniami za które odpowiada lewa półkula mózgu i co jest podstawą szkolnej edukacji, w tym matematycznej i językowej. Za to cudne i z precyzją poruszają palcem po ekranie.

Psycholodzy i psychiatrzy dwoją się i troją by pomóc współczesnej młodzieży walczącej z depresją.

Na każdej konferencji od lat padają mądre przesłania, że dziecko powinno rozwijać się harmonijnie i holistycznie. Jak jest naprawdę? Współczesne dzieci są bardziej na prawo , ewidentnie przestymulowane prawopółkulowo. Wiele godzin z ,,głową w ekranie”, przy komórce, filmach, teledyskach, reklamach, tik tokach itp. Przecież globalne zapamiętywanie obrazów czy kształtów zniechęca dzieci do rozwijania lewej półkuli.

Dlaczego obecnie młodzi ludzie mają tak duże problemy z komunikacją, są zawstydzeni, zniechęceni, znudzeni i nie chcą nawiązywać relacji?

Może dlatego, że podglądają dorosłych?

Bo to my dorośli zafundowaliśmy im technologię bez kontroli, bo to my dzięki tej technologii i pracy na kilku etatach przestaliśmy z nimi rozmawiać?

Zdaje się, że jedną z najlepszych metod wychowawczych jest modelowanie zachowań, a dzieci od małego widzą swoje główne wzorce rozwojowe (rodziców) niemal cały czas z telefonem przed oczami.

Coraz więcej w edukacji mamy tablic interaktywnych, komputerów i tabletów, a nauczyciele zachęcani są do korzystania z nowych technologii.

Ok, rozumiem, XXI wiek, rozwój, obcowania z technologią wymaga dzisiejszy świat.

Brakuje jednak zajęć, które w atrakcyjny sposób rozwijałyby u uczniów zdolności analityczne i myślenie krytyczne. Brakuje też dobrych materiałów dydaktycznych, dobrych praktyk, które stymulowałyby zarówno prawą, jak i lewą półkulę mózgu. Brakuje wyposażenia nauczycieli w wiedzę, jak poradzić sobie z dziećmi które myślą i oczekują czegoś innego niż my.

W przedszkolne progi wkradają się dzienniki elektroniczne napakowane gotowcami ,,kopiuj – wklej”. Gdzie w tym indywidualne spojrzenie na dziecko?

,,W szkole mówią jak zbudowany jest atom. Ja chcę rozumieć, jak wpływa on na moje życie” (Z.Hofman)

Kocham to zdanie!!!!!

NAUCZYCIELKO/U PRZEDSZKOLA, jesteś wspaniałym specjalistą malutkich serc i umysłów:

– wejdź w nowy rok z myślą, że PRZEDSZKOLE JEST PRZED szkołą – przygotuj przedszkolaka do szkoły – nie wchodź w buty szkoły – pozwól mu na dzieciństwo,

– odrzuć pakiety książek i działaj, eksperymentuj, tańcz i śpiewaj,

– uwierz, że podręczniki z małymi kolorowymi obrazkami wcale nie przyśpieszają rozwoju przedszkolaka,

– jeśli książka, to bajka, morał/refleksja, rozmowa, scenki, teatr….

– jak najczęściej się uśmiechaj,

– modeluj motywację wewnętrzną u dzieci,

– nie przyśpieszaj pisania, czytania – przygotuj analizatory, zmysły, odporność emocjonalną,

– nie stawiaj stopni szkolnych, nie zadawaj szlaczków do domu w tzw. ,,zerówce”,

– wzmacniaj pozytywnym komunikatem,

– rozmawiaj z dziećmi językiem emocji.

DROGI NAUCZYCIELU – NIE ILOŚĆ, A JAKOŚĆ SIĘ LICZY

DROGI NAUCZYCIELU – MASZ OGROMNĄ AUTONOMIĘ

DROGI NAUCZYCIELU – W PRZEDSZKOLU NAJWAŻNIEJSZY JEST ROZWÓJ SPOŁECZNO-EMOCJONALNY

,,Empatia to najważniejszy aspekt wychowania. Nie chodzi o to, by wszystkie dzieci miały czerwone paski i wygrywały olimpiady, ale o to, by potrafiły zauważyć, kiedy mama przyszła zmęczona z pracy. Albo żeby mogły stanąć w obronie kolegi w szkole. To są emocje, których współczesne dzieci nie czytają. Mają niskie umiejętności językowe i to nie tylko dotyczące budowania zdań, ale właśnie czytania takich reguł społecznych”.

Prof. zw. dr hab. Jagoda Cieszyńska – HolisticNews

Kochani – dobrego roku szkolnego Wam życzę.

Może lekko na koniec podniosę Wam ciśnienie, ale na koniec dodam jeszcze, że to, jak ten rok będzie wyglądał, w dużej mierze zależy od Was/Nas samych.

I zapamiętajcie słowa Andre Sterna ,,Dla mnie zabawa i nauka to synonim”